انتقاد صریح مسیح مهاجری از اخراج اساتید و یکدست سازی دانشگاه ها
به گزارش سنج نیوز، مسیح مهاجری با انتقاد صریح از اخراج اساتید، در یادداشتی نوشت؛ یکدست سازی به سابقون انقلاب و دفاع مقدس رسیده است.
به گزارش خبرگزاری سنج نیوز، حجت الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «سراب یکدست سازی دانشگاه ها» در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
اخبار در ارتباط با یکدست سازی دانشگاه ها و اخراج اساتیدی که با تفکر جناح حاکم موافق نیستند، بقدری غیرعادی به نظر می رسیدند که تا همین روزهای اخیر برای دوستداران کشور و انقلاب و نظام اسلامی غیرقابل باور بودند. متأسفانه اطلاعاتی که اینروزها می رسند، صحت این اخبار را تأیید می کنند بخصوص آنکه در ایام اخیر این یکدست سازی شامل برخی از سابقون انقلاب و دفاع مقدس که پرونده های سراسر افتخارآمیز از خدمت به کشور دارند هم شده است.
شیوه یکدست سازی دانشگاه ها و محروم ساختن دانشجویان و مراکز علمی از اساتیدی که دارای سلایق مختلف هستند، نه با عقل منطبق است و نه با سیره پیشوایان دینی سازگار است.
روش عقلا در طول تاریخ و در پهنه سرزمین های مختلف همواره این بوده و الان هم این است که تضارب آراء را برای تقویت و ترویج علم لازم می دانند و نقد کردن همدیگر را بهترین راه برای رشد فکری و علمی جامعه به حساب می آورند. همین روش در دین اسلام و از زبان پیشوایان معصوم با عنوان «حیات العلم بالنقد و الرد» مورد تأیید قرار گرفته و در عمل هم ائمه علیهم السلام به آن پای بندی نشان داده اند.
مناظره های فراوانی که میان آن حضرات بخصوص امام صادق، امام رضا و امام جواد علیهم السلام با افراد ضدخدا که ماتریالیست های امروز هستند و همچنین با دانشمندان ادیان و مذاهب دیگر صورت گرفته و متن کامل آنها در کتاب های علمی ثبت و ضبط شده و در اختیار ما قرار دارند، بهترین نشانه موافقت دین با حضور صاحبان افکار مختلف در زمینه های فکر و علم هستند. همین روش در طول تاریخ در حوزه های علمیه متداول بوده و الان هم جریان دارد.
حوزه های علمیه ایران در دوران کنونی که دوران حاکمیت ولایت فقیه است، با صراحت مبحث فقهی در ارتباط با ولایت فقیه را مطرح و عده ای آنرا تأیید و عده ای هم رد می کنند و در عین حال همگی در نهایت رفاقت در کنار همدیگر زندگی می کنند. اقتضای طبع بحث های علمی همین است و اگر برخلاف این روش عمل شود، جامعه گرفتار مرگ فکری و عقب ماندگی های شدید علمی خواهد شد. رمز پیشرفت شگرف مسلمانان صدر اسلام در زمینه های علمی این بود که پیشوایان واقعی دین به آزاداندیشی و لزوم مطرح شدن افکار مختلف معتقد بودند و یکدست شدن مراکز علمی را به زیان علم و حتی دین می دانستند.
در دوران معاصر، بزرگانی مانند شهید بهشتی و شهید مطهری نه تنها با حضور مخالفین فکری خود در دانشگاه ها مشکلی نداشتند بلکه وجود آنها را لازم می دانستند. استدلالشان هم این بود که اسلام بقدری صاحب منطق است که می تواند پاسخ تمام شبهات را بدهد و بنابراین میدان دادن به صاحبان افکار و عقائد متعدد حتی ماتریالیست ها اشکالی ندارد.
بالاتر از صحنه دانشگاه، حضور در صدا و سیماست که یک رسانه فراگیر است و می تواند تمام اقشار مردم را پوشش بدهد. آیت الله بهشتی، زمانیکه در یکی از عالی ترین مناصب قدرت نظام جمهوری اسلامی حضور داشت، در مناظره با سران احزاب کمونیستی و مارکسیستی شرکت کرد و اصرار داشت این مناظره عیناً و بدون سانسور از تلویزیون و رادیو پخش شود. اینجانب در جلسه شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی که مبحث مناظره شهید مظلوم آیت الله بهشتی با دبیرکل حزب توده و تعدادی دیگر از سران احزاب مارکسیستی و کمونیستی را در دستور کار داشت، شاهد بودم که ایشان در مقابل نظر مخالف برخی از اعضا با قاطعیت گفت ما باید مشوق چنین مناظره هائی باشیم و به تمام مخالفین میدان بدهیم حتی از تلویزیون حرفشان را بزنند و جواب ما را بشنوند و مردم هم قضاوت کنند. این مناظره در خرداد ۱۳۶۰ از سیمای جمهوری اسلامی پخش گردید و تمام گروههای مارکسیستی و کمونیستی را خلع سلاح کرد.
روشن است که طرفداران حضور و پخش سخنان و افکار و عقاید مارکسیست ها و کمونیست ها از رادیو و تلویزیون، با حضور و اظهارنظر مخالفین فکری خود در دانشگاه ها و مراکز علمی به طریق اولی مخالفتی نداشتند. دانشگاه ها و مراکز علمی علاوه بر این که صحنه های محدودی نسبت به رسانه ملی هستند، به سبب حضور افراد صاحبنظر و اهل بحث در آنها آمادگی نقد و رد نقطه نظرهای مخالف را دارند و از زمینه بهتری برای غلبه منطق بر مطالب نادرست برخوردار می باشند. اساسا حساب افراد معاند جداست.
نکته مهم تری که باید حتما مورد توجه طرفداران یکدست سازی دانشگاه ها قرار گیرد این است که در شرایط کنونی که فضای مجازی در انتقال افکار و اندیشه های داخلی و خارجی بی رقیب و یکه تاز است، محدود ساختن فکر و علم در دانشگاه نه تنها جواب نمی دهد بلکه نتیجه عکس خواهد داد.
راه درست این است که مسؤلان دست از طرح یکدست سازی بردارند و به ضوابطی که برای گزینش و ادامه کار اساتید وجود دارد عمل کنند. خوبست حضرات در این نکته هم تأمل کنند که وقتی یکدست سازی در مدیریت کشور تجربه ناکامی از آب درآمد، امید بستن به یکدست سازی در زمینه علمی و فکری مثل دل بستن به سراب است.
2727
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب