انتقاد عبدی از دین قدرت و سیاست زده
سنج نیوز: به گزارش سنج نیوز، عباس عبدی در یادداشت «مشت نمونه خروار» روزنامه اعتماد نوشت: اکثریت نسل های دوم و سوم که تمام آموزش خویش را در این نظام گرفته اند، بیگانه با مذهب و مناسک و عقاید و ارزش های رسمی آن هستند.
از وزارت خانه هایی که حکومت خیلی نسبت به آن حساس است، وزارت خانه های آموزش و پرورش و علوم است. آن اندازه که نسبت به وجود یک گزاره یا عکس در کتاب های درسی یا یک جمله از فلان آموزگار یا استاد دانشگاه حساس هستند و برافروخته می شوند و خویش را برای مخالفت با چنین گزاره ای بسیج می کنند، ولی در مقابل فقر و فلاکت و تبعیض گسترده چنین حساسیتی ندارند. تصوری ساده انگارانه دارند که گویی با یک جمله یا یک عکس ایمان و امان مردم به باد می رود و باید مومنین را برای مقابله با آن به میدان آورند. ۴۴ سال است که از این وضعیت می گذرد، حالا ببینیم نتیجه آن چیست؟
چند روز پیش با یکی از فارغ التحصیلان اخیر دانشگاه اصلی کشور صحبت می کردم، یک کلمه عربی که در فارسی هم به کار برده می شود استفاده کردم. او مفهوم آنرا پرسید که تعجب کردم. پرسیدم مگر عربی در دبیرستان نخوانده ای؟ این کلمه در درس عربی خیلی تکرار شده، تو هم که دانش آموز خوبی بودی و نمرات عربی تو هم خوب بود، چرا نمی دانی؟ کم کم صحبت ادامه پیدا کرد، دیدم نه تنها با عربی آشنا نیست، درحالی که انگلیسی را روان صحبت می کند، بلکه از گزاره های درس دینی هم بی خبر است، با این که از کلاس ابتدایی تحت آموزش دینی و قرآن هستند.
انصافا اگر کسی بخواهد هم اکنون به عربی، دینی و اجتماعی او نمره دهد، در حد ۴ و ۵ بود، درحالی که درس های دیگر را به خوبی می دانست. بی اطلاعی او از آموزه های دینی مدرسه مرا به ۵۰ سال پیش برد. زمانی که دانش آموزان مذهبی با علاقه و حتی هزینه شخصی در بیرون مدرسه مشغول فراگیری آموزه های دینی و قرآن و عربی بودند، ولی همزمان علاقه چندانی به آموزش دینی مدرسه نداشتند. هر چند آموزه های آن هم خوب و متعارف و بطور قطع از حالا بهتر بود. پس چرا آنان از درس دینی استقبال نمی کردند، ولی بیرون از مدرسه همین آموزه ها را دنبال می کردند؟ علت اینست که دین ربطی به آموزش ندارد. نه این که آموزش آن بد است، ولی مقدم بر آموزش، چیزهای دیگری لازم است.
حتی در زمینه آموزش هم کسی حاضر نیست برای نمره گرفتن آنرا آموزش ببیند. به همین علت است که این دانش آموزان نه تنها هیچ یک از آموزه های دینی را یاد نگرفته اند، بلکه به لحاظ عملی هم ملتزم به رفتارهای موردنظر این آموزه ها نیستند و به کلی بیگانه با مناسک و عقاید مذهبی هستند. چندی قبل با چند نفر از هم نسلی های خود از وضعیت فرزندان یا نوه ها در خانواده ها صحبت می کردیم، حدودا اکثریت قریب به اتفاق که از خانواده های مذهبی، جبهه ای و متشرع و حتی گاها روحانی بودند، اذعان می کردند که اکثریت نسل های دوم و سوم که تمام آموزش خویش را در این نظام گرفته اند، بیگانه با مذهب و مناسک و عقاید و ارزش های رسمی آن هستند.
البته همگی اذعان داشتند که آنان به لحاظ اخلاقی و رفتاری در حد خوب و حتی بالا هستند ولی وجود این خصوصیت های اخلاقی خوب را مستلزم مذهبی بودن نمی دانند. حدودا همگی اتفاق نظر داشتند که یکی از دلایل آن دین زدگی آموزش رسمی است، آن هم دینی سطحی و غیرمرتبط با زندگی و اخلاق. همینطور دین زدگی رسانه است که بسیاری را از آن فراری داده است. دینی سطحی و غیرمرتبط با اخلاق و معنویت، دینِ قدرت و سیاست زده، آلوده به امور غیردینی و در کنار اینها وجود مروجانی به نام دین که با ذکر حوادث عجیب و غریب و خواب های ساختگی و این گونه امور، تلاش در فریب و جلب مخاطبان خود دارند.
گفتاری که توهین به شعور مخاطب است و باعث وهن و آبروریزی دین است و متولیان دین هم در مقابل آن سکوت می کنند. اگر همه اینها را در کنار عملکرد و کارایی حکومتی به نام دین بگذارید، وضع موجود دینداری نزد جوانان غیرطبیعی نیست. علیرغم این از آن جوان فارغ التحصیل پرسیدم، وضعیت تو در رابطه با درس دینی را می فهمم، ولی تو که به زبان علاقه داری چرا عربی را یاد نگرفتی؟ اظهار داشت که در پشت جلد کتاب عربی نوشته بود که عربی زبان قرآن و دین ما است.
ظاهرا از کل کتاب عربی همین جمله به یادش مانده بود. معتقد بود که این نحوه تعلیم زبان برای حوزه است و نه مدرسه. مدرسه زبان را بعنوان زبان می خواند، طبعا برای خواندن قرآن هم خیلی خوب است. محتوایی که از زبان عربی آموزش می دهند دینی است. در واقع آموزش دین به زبان عربی است. اگر سیاست رسمی در تدریس تعلیمات دینی، در زبان عربی هم ادامه پیدا کند، نتیجه همین است. آیا سیاست گذاران آموزشی کشور از این وضع درس خواهند گرفت؟
پیشنهاد می کنم که یک آزمون از دیپلمه ها انجام دهیم ببینیم که چقدر عربی و دینی بلدند و نمرات درسی آنها چقدر بوده؟ بطور قطع شکست خورده اید. هر چند شکست مسئله اصلی نیست، اصرار بر این راه شکست خورده مسئله اصلی است. این وضعیت مشت نمونه خروار همه سیاست های سالهای گذشته است.
بیشتر بخوانید: انتقاد از «سکوت جناحی فرماندهان، ائمه جمعه و صداوسیما» در رابطه با گرانی ها در دولت رئیسی / حالا کجایید؟ دقیقاً کجایید؟!
منبع: سنج نیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب