کیهان به صف مخالفان خودروسازان داخلی پیوست
به گزارش سنج نیوز، روزنامه کیهان نوشت: سالانه هزاران نفر در کشور قربانی آلودگی هوا می شوند و این مسئله نه یک موضوع پیش پا افتاده بلکه یک مسئله مهم و مهم است.
متأسفانه در مسئله آلودگی هوا که از گذشته در کشور ما وجود داشته و گویا سال به سال نیز مشکل تر می شود، سال هاست که شاهد حرف های تکراری و پاسکاری مسئولیت ها بین دستگاهها هستیم. با رفتن زمستان و بهبود شرایط این مشکل به فراموشی سپرده می شود تا سال آینده و تکرار باردیگر مکررات! این در حالیست که سالانه هزاران نفر در کشور قربانی آلودگی هوا می شوند و این مسئله نه یک موضوع پیش پا افتاده بلکه یک مسئله مهم و مهم است. وقتی سال ها این معضل مطرح بوده و حتی قانون «هوای پاک» با مشخص کردن نقش و وظایف دستگاه های مسئول مصوب و ابلاغ گردیده است اما سال به سال بر شدت آلودگی هوا افزوده می شود یعنی این روش و این نوع مدیریت به درد رفع چنین مشکل بزرگی نمی خورد و برای حل آن باید با عزم جزم وارد میدان شد و نه همچون گذشتگان برای حل مشکلات زیست محیطی منتظر برجام نشست! و از عمل به وظایف قانونی طفره رفت و نه به مدیریت با اهرم تعطیل کردن دلخوش بود. درباب حل مشکل آلودگی هوا علاوه بر این که تجربه خیلی از کشورها و شهرهای آلوده جهان در مبارزه علمی و اتخاذ تصمیمات بجا، اثرگذار و پایدار در دسترس و تا حد زیادی قابل تکرار است، یک تجربه مهم و نزدیک در داخل نیز پیش روی ما قرار دارد که به همه ثابت می کند مهم تر از یک بزرگی یک معضل و مشکل، سطح اراده و جدیّت ما و نحوه تعامل درست و مسئولیت پذیرانه و جذب همه پتانسیل ها در برخورد با آنست. روندی که کشور ما در شیوع ویروس کرونا تجربه نمود و از یک کشور با شرایط بحرانی در ابتدای ورود بیماری به یک کشور الگو و برتر در کنترل این ویروس تبدیل شد یک نمونه عینی و ملموس از نحوه غلبه بر مشکلات و بحران هاست. می توان گفت؛ کرونائی که در کشور گاه در یک روز جان ۷۰۰ نفر را می گرفت و ده ها هزار مبتلای جدید را گرفتار می کرد، از آلودگی هوا که بطور خاموش درحال قربانی گرفتن است، سهمگین تر بود و بسیاری ناامیدانه تصور رسیدن روزهایی که هیچ مرگ کرونائی نداشته باشیم یا روزانه تنها یک یا دو هموطن عزیز را از دست بدهیم نداشتند (آن هم در شرایطی که در همین ایام همچنان در کشورهای اروپایی و آمریکا و ژاپن و... هرکدام روزانه صدها مرگ کرونائی ثبت می شود)، اما چه شد که در همین کشور، با همین امکانات و با مدیریت داخلی توانستیم بیماری کرونا را در یک بازه دو سه ساله شکست دهیم اما سال هاست در مقابل آلودگی فصلی هوا تا این حد ناموفق و منفعل هستیم؟ راز موفقیت در مهار کرونا، ابتدا پذیرش وجود یک مشکل و معضل و سپس رسیدن به یک عزم ملی و تقریباً تک صدایی در میان مسئولان و ساماندهی موفق ستاد ملی مبارزه با کرونا، استفاده از تمامی ظرفیت های موجود از سطح کلان کشور تا سطح محلات همچون ظرفیت های مردمی، اعتماد مسئولان و مردم به متخصصان و جوانان دانشمند کشور برای ساخت واکسن های مختلف و موثر و بی خطر، حمایت و پشتوانه عظیم معنوی مردم و حمایت مسئولان از کادر خدوم درمان به عنوان پیش قراولان مبارزه با کرونا و همچنین اصلاح بموقع کمبودها یا کمبودها و کم کاری ها همچون اصلاح بموقع و بسیار حیاتی روند خرید واکسن و تسریع در واکسیناسیون عمومی، اختصاص مدبرانه بودجه های لازم و موارد گوناگون دیگر بود. اگر قرار بود با کرونا آن طور که با آلودگی هوا رفتار می نماییم مواجه می شدیم یعنی هر سازمانی با وجود تصریح قانون و تعیین وظایف، مسئولیت را به سازمان دیگر حواله می داد، یا هر سازمان و مسئولی بدون هماهنگی با سازمان های مربوطه دیگر راه خودرا می رفت و یا این که موضوع نه به عنوان یک معضل مسلّم و خطرناک در سطح ملی و نیازمند ورود همه مسئولان و مردم دیده می شد؛ حالا شاید هنوز شاهد ادامه قدرت نمایی کرونا و مرگ روزانه صدها نفر یا بیش از هموطنان مان می بودیم. حالا نیز چاره کار مبارزه با آلودگی هوا اجرای همان نسخه مبارزه با کروناست. باید به این معضل که سلامتی امروز و فردای کودکان و نسل آینده ساز کشور را هدف گرفته به عنوان یک ابَرمشکل و در بالاترین سطح رسیدگی دیده شود. تشکیل ستاد ملی مبارزه با آلودگی هوا با عضویت تمام قوا و دستگاه های مسئول و بهره گیری از همه ظرفیت ها به ریاست بالاترین مقام اجرائی کشور و برگزاری مداوم و پیگیرانه جلسات این ستاد همراه با بازخواست و دریافت گزارش های عملکرد، اختصاص بودجه های لازم و واقع بینانه و نه رفع تکلیفی بجای هزینه چندبرابری در سال های آتی برای درمان قربانیان آلودگی هوا، استفاده از ظرفیت جوانان دانشمند، خلاق، نخبه و شرکت های دانش بنیان برای کمک های فنی و ارائه ایده های نوین و علمی به روز، جلب مشارکت مردم و راه های دیگر مشابه آنچه در مبارزه با کرونا تجربه کردیم نمونه هایی از نیاز امروز است. اگر می خواهیم مبارزه با آلودگی هوا جدی تر از قبل اجرا شود، باید بخش های صنعتی، خدماتی، پژوهشی، مدیریتی و کل بدنه اجرائی کشور تمام قد و نه در حد شعار و حرف و سخنرانی، پای کار بیایند. نکته مهم این که ما در مهار کرونا توانستیم دشمن و معضلی را شکست دهیم که نوظهور بود و تجربه قبلی و شناخت کافی از رفتار آن نداشتیم اما تجربه مبارزه با آلودگی هوا سال هاست در کشورهای مختلف وجود دارد و پیش چشم ماست. موارد مهمی همچون نوسازی و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی، بهبود کیفیت سوخت، از رده خارج کردن خودرو های فرسوده همچون بوسیله دادن سهمیه ویژه در قرعه کشی های کذایی، بهبود کیفیت و کاهش مصرف سوخت خودرو های تولید داخل، استفاده از سوخت های پاک برای خودرو ها و موتورسیکلت ها و موارد مشابه گوناگون دیگر. به کارگیری همه ظرفیت ها یعنی این که رسیدن به پاسخ سؤال هایی همچون این که چرا وقتی جوانان ما به بالاترین سطح از علوم در زمینه های مختلف دست یافته اند و در کشوری که موشک های جنگی و فضایی با سوخت جامد و بالاترین کیفیت و دقت ایجاد می شود یا جوانان نخبه طی چند ماه واکسن کرونا می سازند، چرا از نخبگان به درستی برای کاهش مصرف بالا یا کیفیت خودرو های داخلی استفاده نمی شود؟ بی گمان وظیفه سنگینی بر دوش مسئولان از گذشته تا حالا برای تحقق خواسته به حق مردم برای حل مشکل آلودگی هوا قرار داشته و دارد که هرگونه کم کاری در آن قابل پذیرش نمی باشد. مردم نیز در این راه می توانند سهم و نقش مهمی داشته باشند که یک نمونه از آن استفاده درست و بهینه از خودروی شخصی و رفتن به سمت استفاده بیش از حمل و نقل عمومی است. بی گمان مصرف روزانه بیش از ۱۰۰میلیون لیتر بنزین در کشور و ۱۶ میلیون لیتر در تهران یک زنگ خطر زیست محیطی است که با مدیریت و همراهی مردم قابل کنترل است. بیشتر بخوانید: از «زمستان سخت اروپا»، آبی برای ایران گرم نشد/ فلاحت پیشه: تحلیل متوهمانه دارند، غافلگیر می شوند / تاراج دادن نفت با ارزان فروشی را افتخار خود می دانند پایان افسانه پاییز سرد اروپا که شریعتمداری و مرندی تصور می کردند، چه شد؟ ۲۱۲۲۰
منبع: sanjnews.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب