درخواست اولیای دم مهشاد و ریحانه از قوه قضائیه:
بررسی تمام ابعاد پرونده
سنج نیوز: در فاصله 17 روز مانده به سالگرد واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست اولیای دم مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی خواهان رسیدگی به همه ابعاد این حادثه برای صدور رای هستند.
به گزارش سنج نیوز به نقل از ایسنا دوم تیرماه سال ۱۴۰۰ روزی سیاه برای جامعه رسانه ای کشور بود. در این روز اتوبوس خبرنگاران در بازگشت از نقده واژگون شد که به فوت مهشاد کریمی – خبرنگار ایسنا – و ریحانه یاسینی – خبرنگار ایرنا – و مصدومیت ۲۱ خبرنگار و عکاس دیگر انجامید.
پلیس ۸ تیرماه علت واژگونی اتوبوس را «بی مبالاتی و قصور مسئولین هماهنگی سفر به سبب عدم تامین وسیله نقلیه مناسب» اعلام نمود. غلامحسین اسماعیلی – سخنگوی قوه قضاییه - نیز در ۲۲ تیرماه نظر کارشناسی این قوه را درباره حادثه اعلام نمود. بر این اساس « ۵۰ درصد تقصیر عوامل و مسئولان مختلف بوده است.»
شهریور ماه ۱۴۰۰ پرتو برهانپور - وکیل اولیای دم – به ایسنا اظهار داشت: در تیرماه به وکالت از اولیای دم هر دو خبرنگار عزیز، شکواییه ووکالت نامه را در شعبه ۳ بازپرسی دادسرای ناحیه ۲۳ تهران - که ویژه نیابت قضایی است - ثبت کردیم، اما بتازگی متوجه شدیم که دریک نظر کارشناسی به تاریخ ۵ شهریورماه برمبنای تصمیم یک هیات سه نفره از «کارشناسان وزارت دادگستری در حوزه تصادفات وامور وسایل نقلیه موتوری زمینی» راننده مقصر صدرصد حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران اعلام شده است و ما به این نظریه اعتراض کردیم.
او آذر ماه نیز اظهار نمود که در پرونده تصادف اتوبوس خبرنگاران، راننده بعنوان متهم ردیف اول و سه مدیر وقت سازمان حفاظت محیط زیست بعنوان متهم ردیف دوم مقصر شناخته شده اند اما ۱۷ بهمن ماه قرار منع تعقیب سه تن از متهمان پرونده که از مدیران دولتی بودند، صادر شد!.
اول اسفندماه نیز قوه قضاییه اعلام نمود که هیات کارشناسی بررسی پرونده سانحه اتوبوس خبرنگاران در نقده، راننده را مقصر دانسته وسه نفر از مدیران متهم پرونده را مجرم نشناخته اند.
در حالی که حدود دو هفته به سالگرد حادثه تلخ واژگونی اتوبوس خبرنگاران مانده است، اولیای دم از انتظارات خود از قوه قضائیه می گویند.
پدر مرحوم مهشاد کریمی به ایسنا می گوید: برمبنای نظر کارشناسی دوم راننده مقصر صد درصدی شناخته شده است، اما به مسایل جانبی هیچ توجهی نکرده اند. بعنوان مثال آیا اتوبوس ایمن بوده است یا نه؟ چون بنظر می رسد حتی وضعیت ظاهری اتوبوس مانند وضعیت صندلی ها و کمربند را بررسی نشده است، علاوه بر آن باید مشخص شود چه کسی دستور حرکت در جاده فرعی را داده است؟ برمبنای گفته های سایر خبرنگاران اتوبوس ایراد داشته و مسیر یک ساعته را دو ساعت و نیم طی کرده است و به خواست یکی از مسئولان برگزاری از جاده فرعی رفته اند و او اظهار کرده بود که مسیر را می شناسد و میانبر است.
وی به ابهامات دیگر پرونده واژگونی اتوبوس خبرنگاران اشاره و اظهار می کند: کارخانه سیمان بر چه اساسی اتوبوس در اختیار محیط زیست قرار داده است؟ قاضی می تواند نامه های رد و بدل شده بین اداره کل محیط زیست آذربایجان غربی و کارخانه سیمان را جهت بررسی درخواست و شهود را نیز احضار کند تا درباره اتفاقات رخ داده شهادت دهند و فقط به نظر کارشناسی اکتفا نکند. چطور قاضی نظر کارشناسی اول را - که در خصوص قصور ۵۰ درصدی مسئولان برگزاری سفر بود - را رد می کند و نظر دوم کارشناسی در خصوص قصور صدرصدی راننده را می پذیرد؟
کریمی اشاره کرد: انتظار داریم سازمان محیط زیست، ایسنا، ایرنا و دیگر رسانه ها پیگیر این پرونده باشند.
پدر مرحوم ریحانه یاسینی نیز در گفت و گو با ایسنا با اشاره به جلسات کارشناسی برگزار شده جهت بررسی پرونده واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیست می گوید: درحدود یک سال گذشته، دو بار کارشناس نظر داده و ما رد کرده ایم، بدین سبب اقدامات لازم انجام نشده است. باتوجه به مشخص بودن ابعاد حادثه واژگونی اتوبوس نباید روند بررسی پرونده این قدر طول بکشد.
او اضافه می کند: علاوه بر مهشاد و ریحانه که فوت کردند، خبرنگاران زیادی در اتوبوس بودند که از نظر روحی، جسمی و مالی متضرر شدند و شاکی هستند و باید سریع تر به این پرونده رسیدگی می شد، اما در شرایطی که حدود یک سال از بررسی پرونده می گذرد، مقرر است یک جلسه رسمی رسیدگی اجرا شود.
یاسینی در ادامه می گوید: با رئیس دادگستری ارومیه صحبت کردیم و قول دادند که سریع تر پیگیری کنند و ۲۱ خبرنگار دیگر به حق و حقوقشان برسند ولی تا آنجا که اطلاع داریم، تا حالا اتفاق خاصی نیفتاده است.
او با اعلان اینکه راننده را در واژگونی اتوبوس مقصر شناخته اند، نمی گویند این سفر را سازمان حفاظت محیط زیست برنامه ریزی کرده، عنوان می کند: متاسفانه مسئولان قبلی این سازمان، از شروع حادثه می خواستند از بار مسئولیت این حادثه دلخراش شانه خالی کنند. متاسفانه مسئولان سابق سازمان محیط زیست، نه فقط عذرخواهی نکردند، بلکه بسیار مدعی هستند و برخی از آنها متاسفانه در دولت جناب رئیسی در مسئولیت خود ابقا و مشغول کار هستند و کسی با آنان برخورد نکردند، گویا هیچ اهمیتی برایشان نداشت چونکه در طول یک سال مصیبتی که بر ما گذشت، حتی یک جلسه بازپرسی هم از آنان برگزار نشده است.
یاسینی به وضعیت اتوبوس برمبنای شهادت خبرنگاران اشاره و اظهار می کند: اتوبوس خراب بوده است به شکلی که مسیر یک ساعته را طی دو و نیم تا سه ساعت طی کرد. مسئولان برگزارکننده چون از برنامه عقب افتاده بودند بدون توجه به شرایط ایمنی، راننده را اجبار به انتخاب جاده فرعی کردند که این خود بایستی در دادگاه بررسی شود.
او تاکید می کند: اتوبوس خبرنگاران، اتوبوس شهری یا بین شهری نبود که بلیت بخریم و سوار آن شویم، هنگامی که صورت گرفت بگوییم راننده ناتوان و نابلد، مقصر بوده است.
یاسینی اضافه می کند: این اتوبوس نقص فنی داشته است، نه دستگیره داشته و نه کمربند ایمنی. اگر کمربند ایمنی داشت، این اتفاق نمی افتاد. مشکل اساسی این است که سه نفر که مسئولیت برنامه را عهده دار بودند و این واقعه تلخ در زمان مسئولیت آنها اتفاق افتاده است! از بهتان خود در این پرونده تبرئه شده اند! گویا هیچ مسئولیتی در قبال جان جوانان وطن و خبرنگاران که به امانت به آنها سپرده شده بود نداشتند! و شاید به هیچ عنوان نمی خواهند خدشه ای به اداره کل محیط زیست آذربایجان غربی وارد شود.
او به استفاده از اتوبوس کارخانه سیمان برای جابجایی خبرنگاران اشاره می کند و می گوید: در حالی از این اتوبوس استفاده شد که کرایه اتوبوس ۵۰۰ هزار تومان است و بچه های ما به خاطر چنین مبلغی قربانی شدند.
یاسینی تاکید می کند: از قوه قضاییه درخواست رسیدگی دقیق به کل ابعاد حادثه را داریم.
به گزارش سنج نیوز به نقل از ایسنا علاوه بر پرسش های مطرح شده از طرف اولیای دم، سوال های دیگری هم درباره حادثه اتوبوس خبرنگاران وجود دارد ازجمله اینکه:
* چه شخصی یا اشخاصی درخواست تامین و تخصیص اتوبوس از کارخانه سیمان ارومیه را کرده است؟ علت این درخواست چه بوده است؟
* چرا جاده روستایی درجه ۲ برای حرکت اتوبوس انتخاب شده در صورتیکه اتوبوس نباید در چنین جاده ای تردد کند؟
*چرا اتوبوس فاقد مجوز حمل مسافر از وزارت راه و ترابری یا شهرداری برای یک تور مطبوعاتی انتخاب شد؟
* با توجه به این که برمبنای قانون، تردد در جاده ها بدون همراه داشتن دفترچه کار ممنوع می باشد، چرا پلیس راه این اتوبوس را متوقف نکرده است؟
* نظر به این که برمبنای قانون سن فرسودگی اتوبوس بین شهری ۱۵ سال و اتوبوس درون شهری ۱۰ سال است و بعد از آن باید از رده بیرون بروند، چرا از اتوبوسی برای جابجایی خبرنگاران استفاده شد از تولید آن ۲۵ سال قبل است؟ ( تولید سال ۱۳۸۵ بوده است).
* چرا افسر و مأمور پلیس راه بدون بررسی اتوبوس فقط به اظهارات راننده به گمان این که تصور می کرده اتوبوس به روال روزهای سابق حامل کارکنان کارخانه است، مجوز ادامه مسیر داده است؟
منبع: sanjnews.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب