نه اصلاح طلبان برای خوزستان كاری كردند و نه اصولگراها
به گزارش سنج نیوز روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: دولت ها در عدم رسیدگی به رفع مشکلات و تنگناهای روستاها و شهرهای خوزستان از نظر حل مشکل فاضلاب و آبرسانی و ده ها مشکل دیگر، در عمل و نتیجه، و بعد از چهل سال، عملکردی یکسان داشته اند. «آب را برده اند و مشکلات اولیه مردم را هم حل نکرده اند». گویی مقرر است خوزستان را زمین سوخته نمایند.
ظاهراً کاری هم از دست خوزستانی برنمی آید. امام جمعه و اعضای خبرگانِ خوزستان و نمایندگان مجلس خوزستان و سایر شخصیت های دانشگاهی و رسانه ها، با دیدگاههای متفاوت، مجدانه و صادقانه پیگیر مشکلات آب بوده و هستند، اما صدایشان به جایی نمی رسد. چرا؟ آنهم داستانی است.
صاحب منصبان سنتی ثلاثِ و سرقفلی داران مرکزنشین خوزستانی، در معادلات اجرایی کشور هم تنها نقشی درجه سوم و چهارم دارند، و یا چهل سال است منافع خویش را بر منافع استان ترجیح داده اند. شمشیرهای مرصّع نشان، برای پست ها و مراسم و ایامِ خاص، اما نقشی تعیین کننده در تصمیم سازی یا تصمیم گیری استان نداشته اند. یا به بازی گرفته نشده اند و یا نخواسته اند که نقشی تعیین کننده داشته باشند.
همه دولت ها از نظر منابع آب استان خوزستان، یک الگو و برنامه واحد را تابحال دنبال کرده اند. مردم خوزستان هم این را فهمیده اند که با دلخوش کردن به اصول گرا یا اصلاح طلب، هاشمی، خاتمی یا احمدی نژاد و روحانی و حالا رئیسی، هیچ تفاوت و تغییری در سیاست های کلان انتقال آب نخواهد افتاد.
سیاستمداران و مدیران اجرایی خوزستانی، در وزارت خانه های در ارتباط با آب، برق، نفت و گاز، حداکثر در رده های دوم و سوم اجرایی، آنهم به ندرت حضور دارند. داستان مصائب منافع خوزستان، نیازی به تفصیل ندارد.
نخبگان خوزستانی و ان جی اوهای مستقل و فعال هم در تنگنا و در محاق، در افت و خیزند، و چون کارون بی رمق و بی جانشان کرده اند.
مردم با مشکلاتشان رها شده اند. خوزستان دین خویش را به اسلام ادا کرد، اما مسؤلان خوزستان را فراموش کردند و با نقمت های جنگ و بعد از آن تنها رها کردند.
چه کسی می داند، گریه کهن مردی در کنار گاوی افتاده بر زمین، که همه چیز او بود یعنی چه؟
چه کسی می داند نابودی زمین و کشت و ماهی و هور یعنی چه؟ چه کسی گریه و بغض جوان بیکار خوزستانی را در کنار نفت و بندر و پتروشیمی و فولاد و نیشکر را می فهمد؟ چه کسی از تشنگی حتی روستاهای شمال خوزستان و در کنار سد و سرچشمه کارون خبر دارد و این یعنی چه؟؟
روحانی، با کارگردانی امثالِ واعظی و حمایت برخی اصلاح طلبان، با انتخاب برخی استانداران بی لیاقت و بی کفایت، به بدترین وجه ناسپاسی خویش را به مردم خوزستان نشان دادند و توسعه خوزستان را سال ها به عقب راندند. البته در این مسأله دست ِ برخی اصول گرایانِ منفعت طلب هم در کار بود.
خوزستان با چوب و تفنگ و تشر، اداره نمی گردد با مهر و محبت و احترام به راه می آید. اعتراض مردم و کشاورزان تشنه طبیعی است، آنهم مردمی که در دفاع از تمامیت ارضی ایران و اسلام ذره ای کم نگذاشته اند. تدبیر و بصیرت در برخورد با معترضان وظیفه قانونی و اخلاقی و انسانی همه مسؤلان انتظامی و امنیتی است.
با این وجود، نه تجزیه طلبان و وابستگان آنها، به بهانه های قومی، و نه افراطی های تندمزاج داخلی و خارجی از اعتراض مردم تشنه سودی نمی برند.
مردم و زمین و تالاب، پرنده و گیاه و گاومیش آب می خواهند آب.
چاره کلی پیش روی نظام، همانگونه که هزاران بار گفته شده است، انجام طرح جامعِ آمایش سرزمینی است.
راه نجات خوزستان و بلکه کشور، اجرای طرح کلان آمایش سرزمین برای توسعه ایران است.
تخصیص امکانات و منابع کشور در چارچوب کار کارشناسی علمی و بی طرفانه و با حضور شخصیت های علمی و مستقل و با حضور کارشناسان سازمان های مردم نهاد، می تواند زمینه و بستر ِ اعتماد سازی برای اجرای هرگونه طرحی است.
باید به فکر اعتماد و سرمایه اجتماعی جامعه خوزستان و ایران بود.
آنان که به خواسته ها و گرایشات متنوع و متکثر مردم وقعی نمی نهند، باید باور کنند که اعتماد مردم روز به روز به مسؤلان، و در تمامی سطوح، شامل اصلاح طلب و اصول گرا درحال فروپاشی است.
23302
منبع: سنج نیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب